Amerykański pisarz, scenarzysta i dramaturg. Studiował na University of Tennessee w latach 1951-1952, a 1953 wstąpił na 4 lata do United States Air Force (ang. Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych),z których 2 spędził na Alasce, prowadząc audycję radiową. W 1957 powrócił na uniwersytet. W 1961 pobrał się z koleżanką ze studiów Lee Holleman. Bez uzyskania dyplomu ukończenia uczelni opuścił uniwersytet i przeprowadził się z rodziną do Chicago. Zajął się twórczością literacką. W Chicago powstała jego pierwsza powieść Strażnik sadu. Po powrocie do Sevier County w stanie Tennessee rozstał się z żoną. Latem 1965 wyruszył w podróż statkiem Sylvania do Irlandii. Na statku poznał Anne DeLisle, która była zatrudniona tam jako piosenkarka. Pobrali się w 1966 podczas pobytu w Anglii. W tym samym roku po otrzymaniu stypendium od Fundacji Rockefellera podróżował po południowej Europie, zatrzymując się na dłużej na Ibizie, gdzie napisał swoją drugą powieść "W ciemność". Gdy powrócił z żoną do Stanów Zjednoczonych, powieść ta została opublikowana w 1968 i zyskała pozytywne recenzje. W 1969 McCarthy z żoną przeprowadzili się do Louisville w stanie Tennessee, gdzie kupili nieruchomość, którą McCarthy własnoręcznie wyremontował. Tamże napisał następną opartą na faktach książkę "Dziecię boże" (wydana w 1974). W 1976 przeprowadził się do El Paso w Teksasie i pozostawał w separacji z żoną Anne DeLisle. Powieść Suttree, którą pisał z przerwami przez 20 lat, została opublikowana ostatecznie w 1979. Najbardziej znane jego dzieła to "Krwawy południk" (1985),zaliczony przez The New York Times do pięciu najlepszych powieści amerykańskich ostatnich 25 lat (w innym zestawieniu, 100 najlepiej stworzonych postaci w literaturze pięknej od 1900 roku, znalazł się antybohater tej książki, łowca skalpów sędzia Holden),oraz tzw. „trylogia graniczna”: "Rącze konie" (1992),"Przeprawa" (1994) i "Sodoma i Gomora" (1998). Akcja tych utworów toczy się na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych. "Krwawy południk" to powieść historyczna pełna przemocy, opisująca masakry Indian na granicy Teksasu z Meksykiem w latach 1849-50. Została zauważona przez krytyków, jednak dopiero książka "Rącze konie" okazała się bestsellerem i zdobyła National Book Award. Utwór opowiada o wyprawie dwóch szesnastolatków w 1948 r. do Meksyku, gdzie poznają okrucieństwo świata. Książka "Dziecię Boże" podejmuje temat natury ludzkiej wyrwanej z tworu jakim jest społeczeństwo. Oprah Winfrey wybrała książkę McCarthy’ego "Droga" jako książkę miesiąca w kwietniu 2007 roku do Oprah's Book Club. Winfrey przeprowadziła z nim wywiad, pierwszy wywiad telewizyjny, jakiego udzielił i który ukazał się na antenie w The Oprah Winfrey Show 5 czerwca 2007. Wywiad został nagrany w bibliotece Santa Fe Institute i w nim McCarthy opowiedział o doświadczeniach związanych z byciem ojcem w starszym wieku, co było inspiracją i miało wpływ na jego powieść "Droga".
McCarthy mieszkał w miejscowości Tesuque w Nowym Meksyku na północ od Santa Fe z trzecią żoną Jennifer Winkley i ich synem Johnem. Chronił ściśle swoją prywatność i rzadko udzielał wywiadów. Zmarł w wieku 89 lat.http://www.cormacmccarthy.pl/
Jeżeli ktoś mówi, że ta książka mu się podobała, powinien z pewnością udać się do psychiatry. Ogromna ilość bezsensownej, acz dosadnej przemocy jest narzędziem w rękach McCarthy'ego, a według ideologii Sędziego, najwyższą instancją rządzącą światem.
Mitologiczny Dziki zachód to tło do drogi, którą przemierza główny bohater, wrzucony w wir moralnych wyborów, a przede wszystkim zła.
Postacie, fabuła, klimat, język i przekaz tej książki są nie do przecenienia. Polecam wszystkim, którzy mają wystarczająco mocne nerwy i są żądni odpowiedzi na jakże egzystencjalne pytanie: Unde malum?
Cóż McCarthy nie zostanie moim ulubionym twórcą. Szczerze mówiąc książka bardzo mnie zmęczyła, kilkukrotnie przerywałam lekturę gdyż poraziła mnie jej brutalność...ale do sedna.
" Krwawy południk" Cormaca McCarty'ego to chyba jedna z najbardziej brutalnych książek literatury amerykańskiej. Lektura pokazuje bezlitośnie dziki świat amerykańskiego pogranicza XIX wieku. Ukazuje również mroczną stronę ludzkiej natury. McCarthy w charakterystyczny dla siebie sposób pozwala podróżować czytelnikowi przez pogranicza Meksyku i Teksasu śledząc losy bezimiennego "Dzieciaka".
Powieść od pierwszych stron wciąga w atmosferę dzikości i przemocy, a autor przedstawia obraz świata gdzie człowiek jest zdolny do niebywałego okrucieństwa. Oszczędny w słowach oraz niezwykle surowy styl pisarza świetnie oddaje beznadziejność i brutalność egzystencji bohaterów. Opisy przyrody pióra McCarth'ego są natomiast niezwykle precyzyjnie rozbudowane, malownicze a jednocześnie pełne mroku i grozy.
Sędzia Holden będący centralną postacią książki to postać uosabiający chaos i przemoc. Filozoficzne wywody postaci dotyczące natury wojny czy ludzkiej kondycji zmuszają do zastanowienia sie nad moralnością. Ta postać zapada w pamięć porażając zarówno swoją inteligencją jak i brutalnością.
W "Krwawym południku", w którym przemoc i gwałt są wszechobecne a opisy brutalnych scen niezwykle realistyczne autor nie ocenia swoich bohaterów, nie wchodzi w rolę moralizatora. Przedstawia rzeczywistość taką jaka jest w całym jej okrucieństwie.
"Krwawy południk" to przemyślenia dotyczące natury człowieka i jego skłonnościom do czynienia zła. To świetnie ukazana nikłość granicy oddzielającej cywilizację od barbarzyństwa.
W mojej ocenie "Krwawy południk" Cormaca McCarthy'ego to lektura dla dojrzałych, wymagających czytelników, którzy są gotowi na jej mroczną treść. To powieść, która skonfrontuje czytelnika z trudną prawdą o ludzkim barbarzyństwie i pozostawi go z głową pełną pytań o istotę zła.